Zapraszamy na wystawę: Żelazne wieki PrzysuchyPrzemysł górniczy, hutniczy i zbrojeniowy w okolicach Przysuchy do 1 poł. XIX w.

Ekspozycja czynna do stycznia 2006 roku.

W Muzeum czynna jest wystawa: Żelazne wieki Przysuchy-Przemysł górniczy, hutniczy i zbrojeniowy w okolicach Przysuchy do 1 poł. XIX w.
Muzeum przygotowywało ją we współpracy z Muzeum Archeologicznym
w Krakowie, Muzeum Techniki w Warszawie, Muzeum Zagłębia Staropolskiego w Sielpi Wielkiej, Akademią Górniczo-Hutniczą w Krakowie, Muzeum Geologicznym przy Wydziale Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska AGI-J w Krakowie, Muzeum Okręgowym
w Piotrkowie Trybunalskim, z którego pozyskano osiemnastowieczne militaria
oraz z placówkami radomskimi: Archiwum Państwowym w Radomiu, Muzeum im. Jacka Malczewskiego i Muzeum W si Radomskiej.
Celem ekspozycji jest ukazanie poszczególnych etapów i zmian, jakie zachodziły
w dziedzinie górnictwa, produkcji żelaza, przetwarzania surówki, odlewnictwa na przestrzeni niemal 2000 lat. Wędrówkę po dziejach przemysłu rozpo.c.zynają eksponaty z dziedziny geologii - rudy żelaza, syderyty, sferosyderyty, rudy darniowe, które tworzyły się w naszej okolicy około 200 mln. lat temu. Okres starożytnej produkcji żelaza dokumentuje
na wystawie rekonstrukcja pieca dymarskiego w skali 1: 1 z okresu wpływów rzymskich, stanowisko dymarskie z prażakami do prażenia rudy, mielerzami do wypalania węgla drzewnego i dokumentacją fotograficzną badań archeologicznych nad starożytnym hutnictwem z archiwum prof.. Kazimierza Bielenina. Uzupełnieniem tej części wystawy
są zabytki żelazne z okolic Gór Świętokrzyskich, Wólki Domaniowskiej i z miejscowości Brzeski k/Klwowa.
Ważną część ekspozycji stanowi fragment warsztatu kowala- palenisko wraz
z miechem, narzędzia, sprzęty i wyroby kowalskie.
Najważniejszym dla Przysuchy okresem powstawania zakładów żelaznych był XVIII wiek. Rodzina Dembińskich zbudowała wówczas wielki piec w Janowie, kuźnice, drutarnię, zakłady do wygrzewania, świeżenia surówki wielkopiecowej- fryszerki. Domeną ówczesnych fabryk była produkcja moździerzy, luf armatnich, krat, kotłów, amunicji artyleryjskiej, dewocjonaliów, tablic fundacyjnych. W miejscowej szabelni wytwarzano szable, pałasze, zaś w rurarni (rusznikarni) puszkarze produkowali fuzje, hakownice, pistolety i amunicję. Wspomniany asortyment znany jest jedynie z opisów źródłowych, nie zachowały się żadne miej scowe archetypy, prezentowane eksponaty pochodzą z innych ośrodków Zagłębia Staropolskiego.
Cennym przykładem regionaliów są zabytki z gwoździarni w Rzucowie, m.in. mapy, plany, dzwon i gwoździe z poł. XIX wieku.