Zamknij

Jaki dzień jest w Boże Ciało, takich dniem potem niemało

Jaki dzień jest w Boże Ciało, takich dniem potem niemało

Boże Ciało zawsze obchodzone jest w czwartek, jedenastego dnia po zielonych świątkach, między 21 maja a 23 czerwca.

Boże Ciało zawsze obchodzone jest w czwartek, jedenastego dnia po zielonych świątkach, między 21 maja a 23 czerwca. To wielkie święto kościelnej Eucharystii ustanowione zostało XIII wieku; od 1246 roku obchodzone było w Belgii. W Polsce obchody Bożego Ciała wprowadził w 1320 roku biskup Nanker, na terenie diecezji krakowskiej. Procesje towarzyszące świętu są zdecydowanie późniejsze, w Polsce odbywają się od wieku XV, do dziś stanowiąc o wyjątkowości tego dnia. Przy każdej świątyni ustawiane są cztery ołtarze; przy każdym nich czytana jest Ewangelia a wiernym udziela się błogosławieństwa Przenajświętszym Sakramentem. Intencją kościoła jest rozwijanie kultu Chrystusa w Eucharystii.
W każdej wsi bardzo pieczołowicie przystrajano z okazji tego święta kapliczki i krzyże przydrożne. Zwykle zdejmowano dekoracje majowe i przygotowywano je od nowa. W okresie powojennym zwykle ograniczano się do opielenia rośli zasadzonych przy kapliczce czy krzyżu. Z czasem zaczęto dekorować je kwiatami sztucznymi i wstążkami kupowanymi w pasmanterii. Zwyczajowo takimi dekoracjami zajmowały się kobiety z gospodarstw położonych najbliżej danego krzyża czy kapliczki, one płaciły też za ewentualne drobne zakupy. Równolegle dekorowano domy, szczególnie te obok których miała przechodzić procesja. W połowie lat osiemdziesiątych rozpowszechnił i spopularyzował się zwyczaj, występujący już wcześniej, ale nie tak masowo, dekoracji okna domu. W oknach zawieszano dywaniki, kilimki, a na nich wieszano święty obraz. Najpopularniejsze było przedstawienie Matki Boskiej Częstochowskiej oraz wizerunku Jana Pawła II. Obok obrazów często układano dekoracyjnie gałęzie czy wykonywano zielone girlandy.
„W Boże Ciało z boską chwalą
Nie tnij zboża ni kapusty
Z tradycji liturgicznych obchodów oktawy wywodzi się zachowany w wielu wsiach Radomskiego zwyczaj wykonywania wianków z ziół i kwiatów. Dawniej wianki, zwane też „bożym darem” robiono z powszechnie występujących, mocno aromatycznych roślin; mięty, rozchodnika, macierzanki, kopytnika, grzmotnika, jaśminu i tymianku. Współcześnie wykonywane są także z roślin ogrodowych. Niegdyś wianki te pozostawiano w kościele na całą oktawę , aby nabrały dobroczynnej mocy i dopiero wtedy zabierano do domu. Wieszano je nad drzwiami, przy świętych obrazach aby broniły domu przed pożarem, burzą, gradobiciem i szkodnikami w polu, a przede wszystkim przed czarownicami, których aktywność wzrastała właśnie w Boże Ciało. Powszechnie zresztą wierzono, że prowadzący procesję ksiądz może rozpoznać czarownicę, jeśli spojrzy w tłum przez monstrancję z hostią. Zobaczy wtedy wiedźmy ze skopkami na mleko nad głowami. Każdy z wiernych może tego dnia rozpoznać wiedźmę – wystarczy spojrzeć na kobiety uczestniczące w procesji przez dziurę po sęku w desce- nad głowami czarownic widoczne będzie wówczas naczynie na mleko. Wiadomo nie od dziś, że czarownica przede wszystkim czyha na cudze mleko i w zemście zabiera je krowom. Nic wiec dziwnego, że wiedźmę należy rozpoznać, a krowom na wszelki wypadek warto dać do wody odrobinę ziół z wianka, bo na pewno ustrzeże je to przed czarami.

Regional Operational Program of the Mazovian Voivodeship 2014-2020

×

Drogi Użytkowniku!

Administratorem Twoich danych jest Muzeum Wsi Radomskiej z siedzibą przy ulicy Szydłowieckiej 30 w Radomiu. Nasz e-mail to muzeumwsi@muzeum-radom.pl, a numer telefonu 48 332 92 81.

Inspektorem ochrony danych w naszej placówce jest Katarzyna Fryczkowska, z którą skontaktujesz się mailem info@abi.radom.pl

Twoje dane zbieramy wyłącznie w celach związanych ze statutowymi zadaniami MUZEUM. Podstawą naszego działania jest przepis prawa i nasz usprawiedliwiony cel. Twoje dane pozyskaliśmy podczas pierwszego kontaktu na etapie nawiązywania współpracy. Poprosimy Cię o podanie tylko takiego zakresu danych, jaki jest niezbędny do realizacji naszych celów:

  • gromadzenie zabytków w statutowo określonym zakresie;
  • katalogowanie i naukowe opracowywanie zgromadzonych zbiorów;
  • przechowywanie gromadzonych zabytków, w warunkach zapewniających im właściwy stan zachowania i bezpieczeństwo, oraz magazynowanie ich w sposób dostępny do celów naukowych;
  • zabezpieczanie i konserwację zbiorów oraz, w miarę możliwości, zabezpieczanie zabytków archeologicznych nieruchomych oraz innych nieruchomych obiektów kultury materialnej i przyrody;
  • urządzanie wystaw stałych i czasowych;
  • organizowanie badań i ekspedycji naukowych, w tym archeologicznych;
  • prowadzenie działalności edukacyjnej;
  • popieranie i prowadzenie działalności artystycznej i upowszechniającej kulturę;
  • udostępnianie zbiorów do celów edukacyjnych i naukowych;
  • zapewnianie właściwych warunków zwiedzania oraz korzystania ze zbiorów i zgromadzonych informacji;
  • prowadzenie działalności wydawniczej.

W trosce o bezpieczeństwo zasobów Muzeum informujemy Cię, że będziemy monitorować siedzibę Muzeum z poszanowaniem Twojej ochrony do prywatności. W tym wypadku będziemy działać w oparciu o prawnie uzasadniony interes realizowany przez nas jako administratora.

Nie będziemy przekazywać Twoich danych poza Polskę, ale chcemy udostępnić je podmiotom, które wspierają nas wypełnianiu naszych zadań. Działamy w tym przypadku w celu wypełnienia obowiązku prawnego, który na nas spoczywa oraz w związku z naszym prawnie usprawiedliwionym celem.

Twoje dane będziemy przetwarzać w oparciu o uzasadniony interes realizowany przez nas jako administratora danych tj. do momentu ustania przewarzania w celach planowania biznesowego związanego z organizacją funkcjonowania Muzeum.

Przysługuje Ci prawo dostępu do Twoich danych, a także sprostowania, żądania usunięcia lub ograniczenia ich przetwarzania. Masz także prawo złożenia skargi do organu nadzorczego.

Podanie danych osobowych jest dobrowolne, ale odmowa ich podania może uniemożliwić podjęcie współpracy.

Administrator Danych Osobowych