Andrzej Pinno, Kolekcja rodziny Pinno

Andrzej Pinno, syn Alfonsa i Janiny Pinno z domu Łagodzińskej. Urodził się 17 lutego 1927 w Radomiu. Ukończył Szkołę Powszechną im. Marii Konopnickiej oraz Gimnazjum i Liceum im. Tytusa Chałubińskiego w Radomiu. Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, Wydziału Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Wydziału Urbanistyki Uniwersytetu Harwarda w Cambridge (USA).Od 1964r mieszka za granicą. Autor projektów architektonicznych w Polsce i USA. Wykładowca na uczelniach w Kanadzie, USA i Polsce. Obecnie profesor Uniwersytetu Teksańskiego w Arlington.W latach 2002-2004 przekazał do Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu rodzinną kolekcję, która prezentowana jest na stałej ekspozycji.Za szczególne zasługi w krzewieniu i wspieraniu idei kolekcjonerstwa oraz ochronę pamiątek kultury narodowej w kraju i poza jego granicami w 2005r. wyróżniony nagrodą Hetmana Kolekcjonerów Polskich Jerzego Dunin-Borkowskiego. Wśród laureatów tegorocznej edycji konkursu znaleźli się m.in.: Jan Nowak-Jeziorański (nagroda pośmiertna),prof. Andrzej Ryszkiewicz i Waldemar Łysiak.


Będąc spadkobiercą pokoleń trzech radomskich rodzin-Karschów, Łagodzińskich i Pinno-które przyczyniły się do wzbogacenia i uświetnienia miasta, pragnąłem w innej formie kontynuować ich działalność. W wyniku długoletnich przemyśleń i działań zrealizowałem swój zamysł utworzenia Kolekcji rodziny Pinno, w imię przyczynienia się do dobra ogólnego. W tym celu przekazałem do Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu około 700 przedmiotów artystycznych i użytkowych-obrazy, meble, lampy, porcelana, szkło, srebra, dokumenty, fotografie i inne-stanowiących fragmenty wyposażenia rodzinnego domu ocalałe po dwóch wojnach światowych i burzliwych losach, jakie rodzina przeżywała wraz z całym narodem.Zbiór przekazany do Muzeum jest świadectwem dorobku rodziny osiadłej w Radomiu od pięciu pokoleń. Założycielem rodziny i tym, który stworzył podstawy jej dobrobytu był przybyły z Nadrenii ewangelik, Ludwik Karsch. W latach trzydziestych XIX wieku założył on na Starym Mieście warsztat garbarski, w którym z początku pracowało dwóch czeladników. Na przełomie XIX i XX wieku w rękach rodziny Karschów znajdowały się już trzy duże garbarnie zatrudniające łącznie kilkuset robotników. Postacią, która swoim dynamizmem i przedsiębiorczością najbardziej przyczyniła się do powstania rodzinnego majątku był syn Ludwika i polskiej szlachcianki, Józefy z Nowakowskich, a mój pradziad, Teodor Karsch. On to był jednym z twórców przemysłu garbarskiego w Radomiu, działał na jego terenie jako społecznik biorąc żywy udział w życiu miasta, a wreszcie zbudował okazały dom przy Placu Konstytucji 3 Maja, który był siedzibą rodziny, a po latach stał się zarodkiem Kolekcji. Ożenił się z Wilhelminą z domu Krausse, z którą miał czterech synów i cztery córki. W domu tym znajdowała się znana w Radomiu apteka od 1895 roku prowadzona przez męża Janiny z Karschów, a mojego dziadka, Feliksa Łagodzińskiego, z zamiłowania skupującego dzieła sztuki. Działalność tę kontynuował jego zięć, a mój ojciec, architekt i pedagog Alfons Pinno, badacz i miłośnik historii Radomia, który przyczynił się do utworzenia muzeum miejskiego będącego obecnie schronieniem dla utworzonej Kolekcji.Kolekcja powstała na gruncie przeszłej zamożności rodziny i jej tradycjiduchowych. Dawne pokolenia rodziny były przykładem łączenia się rodzin polskich z rodzinami pochodzenia obcego oraz wzajemnego przenikaniasię narodowych i wyznaniowych tradycji. Umacniały one w kulturze polskiej -nacechowanej ideami romantyzmu i poświęcenia dla kraju-takie wartości, jak poszanowanie pracy, gospodarność i oszczędność. W czasie II wojny światowej zgromadzony majątek został zdewastowany przez eksmisję rodziny z radomskiego domu, dzieląc dramatyczny los wielu polskich dóbr prywatnych i publicznych, a szczególny klimat lat powojennych nie sprzyjał jego zachowaniu. Intencją moją było uratowanie pozostałego mienia rodzinnego od rozproszenia. Tworząc Kolekcję zamierzałem przedstawić przyszłym pokoleniom fragment obrazu życia i kultury mieszczańskiej w Polsce przełomu XIX i XX wieku, ukazać rolę rodzin mieszczańskich przybyłych z innych krajów w tworzeniu majątku narodowego i ich wrastanie w kulturę polską.Będąc przez wiele lat swojego życia za granicą i mając możność zetknięcia się z niezwykłym bogactwem zasobów wielu muzeów obcych z żalem porównywałem je z polskim stanem posiadania zdziesiątkowanym przez wojny i meandry naszej historii. Wielokrotnie miałem sposobność stwierdzić znaczny wkład jednostek indywidualnych w zamożność zagranicznych muzeów. Obserwowałem szacunek z jakim inne społeczeństwa odnoszą się do świadectw swojej historii i kulturalnego dziedzictwa. W wyniku tych doświadczeń postanowiłem w granicach swoich możliwości przyczynić się do wzbogacenia zbiorów muzealnych swojego rodzinnego miasta.Utworzenie Kolekcji nie byłoby możliwe bez udziału mojej siostry Zofii Lipowczan, która w trudnych warunkach powojennych przez wiele lat przechowywała i zabezpieczała pamiątki rodzinne przed zniszczeniem i zapomnieniem, a także mojej żony Barbary z Michejdów, która w pełni popierała moje zamiary i uczestniczyła w moich licznych działaniach związanych z przygotowaniem tego zbioru do przekazania na rzecz Muzeum. Osobą natomiast, która duchowo inspirowała do jego utworzenia był mój ojciec, Alfons Pinno, hołdujący wartościom obywatelskim, pasjonujący się historią Radomia i całym sercem i myślą oddany temu miastu.